De beklaagde arts is als bedrijfsarts in het BIG-register ingeschreven geweest tot en met 31 december 2020, maar heeft deze inschrijving niet verlengd. Hij heeft de door hem opgestelde verslagen in 2021 ondertekend met de titel ‘aios bedrijfsgeneeskundige’, maar heeft ter zitting verklaard dat hij niet in opleiding is of was voor herregistratie. De verslagen zijn ook niet medeondertekend door een supervisor, wat wel gebruikelijk is bij een aios (arts in opleiding tot specialist).

De arts was van mei tot en met juli 2021 als opvolgend (bedrijfs-)arts betrokken bij de verzuimbegeleiding van klaagster. Eind mei 2021 heeft een persoonlijk consult plaatsgevonden, op grond waarvan de arts een week later een bijstelling probleemanalyse heeft opgesteld. Na contact met de werkgever over de tekst hiervan, heeft de arts de probleemanalyse een paar dagen later gewijzigd zonder dit te bespreken met klaagster. Halverwege juli 2021 heeft de arts een telefonisch consult met klaagster gehad. Daarvan heeft hij een week later verslag gedaan waarvan de inhoud niet overeenkwam wat hij met klaagster had besproken.

Klaagster verwijt de arts in een aantal klachtonderdelen dat hij de probleemanalyse na inmenging – en beïnvloeding door de werkgever ten nadele van klaagster heeft gewijzigd, dat hij van het consult van halverwege juli 2021 een onjuist verslag heeft gemaakt, wat hij ondanks toezeggingen nooit heeft aangepast en dat hierdoor de gezondheidstoestand van klaagster is verslechterd en klaagster schade heeft geleden.

Ten eerste had de arts bij een overweging om de probleemanalyse aan te passen daarover eerst met klaagster moeten spreken. De aanpassing kan immers gevolgen hebben voor het tussen klaagster en werkgever te bespreken re-integratietraject. Dat heeft hij niet gedaan. Door het advies te laten vervallen, heeft hij het verwachtingspatroon bij klaagster aangetast; zij ging er immers vanuit dat de werkgever op grond van de bijstelling van de probleemanalyse mogelijk tot heroverweging van haar boventalligheid zou overgaan. Vervolgens heeft de arts twee keer een gesprek met klaagster gevoerd en is hij in de verslaglegging daarvan beide keren in de fout gegaan; de eerste keer door eenzijdig en voor klaagster totaal onverwacht de verslaglegging naderhand te wijzigen en de tweede keer door iets geheel anders in zijn verslag neer te leggen dan met klaagster was besproken en dat vervolgens ondanks toezeggingen niet aan te passen. Beide keren was dit duidelijk in het nadeel van klaagster, die vanwege haar overspannenheid en onzekere situatie met betrekking tot het voortbestaan van haar baan toch al kwetsbaar was. Dit valt de arts zwaar aan te rekenen.

Ten derde overweegt het centraal tuchtcollege dat de arts zich onvoldoende bewust is van zijn rol en positie als zorgverlener voor arbeidsongeschikte werknemers. Hij lijkt zich niet bewust te zijn van de ernst van de klacht. Ondanks meerdere verzoeken van het college en gedane toezeggingen, heeft de arts geen verweerschrift ingediend. Ter zitting heeft hij aangegeven over de aanpassing van de probleemanalyse ‘niet erg’ te hebben nagedacht.

Tenslotte heeft de arts op vragen van het college naar de aanwezigheid van een supervisor of praktijkbegeleider onduidelijke en wisselende antwoorden gegeven. Het college heeft niet kunnen vaststellen dat de arts onder begeleiding van een supervisor of praktijkbegeleider in 2021 en/of in 2022 bedrijfsgeneeskundig werkzaam is (geweest). De arts heeft niet gehandeld volgens de standaard van de beroepsgroep. Het professioneel handelen is dermate tekortgeschoten dat de maatregel van een voorwaardelijke schorsing gepast is.

De arts heeft na een reactie van de werkgever de opgestelde probleemanalyse gewijzigd en heeft daarover met klaagster geen contact gehad. In 2014 heeft het centraal tuchtcollege in een uitspraak bevestigd dat de informatie over de verzuimbegeleiding van een werknemer die aan de werkgever wordt verstrekt, eveneens onverkort en schriftelijk naar de werknemer moet. Doe dit na mondelinge bespreking met de werknemer.¹

Het is bijzonder dat er nog steeds artsen zijn die bedrijfsgeneeskundige taken verrichten zonder supervisieafspraken.