In dit proefschrift onderzoekt Felicia Los een aantal dingen. in hoeverre worden er nog PMO’s uitgevoerd door de bedrijfsartsen in Nederland? Welke factoren zijn van invloed op het wel of niet uitvoeren. Helpt een training om het aantal en de kwaliteit van de uitgevoerde PMO’s te vergroten?

Een groep bedrijfsartsen werd vier jaar lang gevolgd en vulde jaarlijks een vragenlijst in. De respons voor de eerste vragenlijst was 128 = 19 procent en na vier jaar waren er nog 59 over. Van deze 59 had 50 procent geen PMO gedaan in het laatste jaar. Wat zou kunnen helpen om dit aantal te vergroten?

De resultaten van een interviewstudie onder achttien managers van arbodiensten lieten zien dat managers PMO wel belangrijk vinden, maar dat ze geen actief beleid voeren om het werkgevers aan te bieden. Tegelijkertijd is de houding van werkgevers een belangrijke voorspeller van een hoger aantal PMO’s.

Er werd een training ontwikkeld voor bedrijfsartsen om kennis, kunde en vaardigheden te verbeteren. De kennis bleek door de training niet toe te nemen, het vertrouwen in de vaardigheden wel. Het deel dat het meest werd gewaardeerd in de training was het onderdeel over het initiëren van PMO in organisaties. Het effect van de training was het grootst op de vaardigheden om PMO op de kaart te zetten bij werkgevers.

Deze korte samenvatting doet geen recht aan de kwaliteit van het onderzoek. Het is heel goed dat in kaart is gebracht wat de stand van zaken is ten aanzien van het PMO. Pijnlijk is te constateren dat preventie en PMO dus zowel bij arbodiensten als werkgevers niet hoog op de agenda staan. Een wettelijke verplichting is ook in dit geval geen garantie op uitvoering.