Het betrof een kwalitatief onderzoek waarbij semigestructureerde interviews werden afgenomen met bedrijfsartsen (n=3) en artsen in opleiding tot bedrijfsarts (aios), (n=4), die ervaring hadden met intimidatie door een werknemer en/of werkgever. Interviews werden afgenomen via Teams. De getranscribeerde data werden handmatig gecodeerd. Van de deelnemers waren er vier man en drie vrouw. De leeftijd varieerde van 31 tot 67 jaar (gemiddelde leeftijd 44,7 jaar).

Alle geïnterviewde artsen gaven één of meer voorbeelden waarbij ze intimidatie hebben ervaren vanuit een werknemer (tabel 1). De resultaten laten een breed scala aan intimidatie zien, variërend van verbale tot fysieke bedreigingen. Een ernstig voorbeeld is de bedreiging van een arts met een wapen. Deelnemer A: ‘… Die wilde eigenlijk naar een collega van mij op zoek, die kon ontsnappen. Ik stond daar alleen op de gang en hij kwam met een moker op me af. … Hij wilde met mij praten. Ik zeg: dat is goed, maar ik praat niet met mensen met mokers. Die kreeg ik toen van hem en toen we in mijn kamer zaten kreeg ik een stiletto op mijn keel geduwd.’

Zes van de zeven geïnterviewde artsen benoemden voorbeelden over ervaren intimidatie vanuit de werkgever (tabel 2). Ook hier laten de resultaten talloze vormen van intimidatie zien, zoals non-verbale intimidatie, manipulatie, maar ook door het onder druk komen te staan van de werkrelatie. Zo beschrijft deelnemer B dat de samenwerking per direct werd stilgezet omdat ze bij haar eigen advies bleef. ‘… dat ik op een vrijdagmiddag ben gebeld dat ik maandag daar niet meer voor spreekuur hoefde te komen.’

Een andere arts beschrijft dat een werkgever hem probeerde te beïnvloeden door hem te vergelijken met voorgangers. Deelnemer G: ‘De hele tijd mij vergelijken met mijn voorgangers. En dan met een mening dat ik het dus aanmerkelijk slechter doe. Want alle artsen voor jou speelden het spelletje wel gewoon mee.’