Coronavirussen (CoV) hebben de laatste decennia meermalen de kop opgestoken. SARS-CoV in 2002-2003, MERS-CoV in 2012. Tussendoor zagen we dan nog meer virulente varianten van de 'gewone griep', bijvoorbeeld H1N1 in 2009. En in 2019 dus COVID-19, dat inmiddels de omvang heeft bereikt van een pandemie. Reden genoeg om er alles van te willen weten. Of je vervolgens met die kennis, zoals hier gepresenteerd, veel kunt beginnen als bedrijfs- of verzekeringsarts? Daarover heb ik mijn twijfels.
De publicatie geeft op 21 bladzijden tekst een overzicht van 52 artikelen. Raadplegen is laagdrempelig en gratis. Deze vorm is de digitale voortzetting van de vroegere losbladige handboeken. Kennis en inzichten worden gepresenteerd door een redactie als intermediair, op wiens inzicht, overzicht en integriteit men vertrouwt. De redactie heeft de ambitie om de dynamiek van de ontwikkelingen nauw te volgen, maar inmiddels is de publicatie drie maanden onveranderd en lees ik nog steeds dat er nog geen vaccins zijn.
Ik kan de specialistische kennis die hier is verzameld en samengevat uiteraard niet inhoudelijk beoordelen. Ik kan wel vaststellen of men mij hiermee heeft kunnen bereiken. Dan lees ik de bijdrage over mondiale verspreiding en gezondheidspolitiek met belangstelling, maar niet veel meer dan dat. De artikelen die aan de andere kant van het spectrum dieper ingaan op de structuur van virussen staan ver van mij, maar ik kan ze wel doorgronden. Ik realiseer me dan dat ik een arts ben die vooral belang heeft bij kennis over het klinisch beloop en daarvan met name de chroniciteit. Waarmee moet je als bedrijfs- en/of verzekeringsarts rekening houden als mensen weer willen gaan hervatten na een doorgemaakte infectie? De kennis daarover wordt niet voorgestructureerd aangeboden, maar ik kan het wel zelf construeren uit de informatie over het klinisch beloop. Daarover wordt nu veel bekend wat we nog niet wisten. Dat lijkt me voor de bedrijfs- en verzekeringsarts belangrijke kennis te worden die deze pandemie ons oplevert. Zal het mogelijk zijn om het herstel- en reïntegratietraject van virusinfecties, inclusief ‘de griep’ beter te doorzien en daarover dus beter te adviseren?
De publicatie vraagt dus actief leeswerk en creatief denkwerk en kan andere publicaties voortbrengen, die meer op de TBV-lezer zijn toegesneden. In dit opzicht is de kennis die hier wordt gepresenteerd uitermate nuttig.
