Toch beginnen we ook dit TBV met een reeksje van drie bijdragen over één onderwerp. Haentjens opent in zijn Zeepkist met een stevige reactie op het plan om het advies van de bedrijfsarts leidend te maken bij het beoordelen van de re-integratie-inspanningen van de werkgever (de zogeheten RIV-toets of toets op het re-integratieverslag). Hij betoogt dat de verzekeringsarts de poortwachter van de sociale zekerheid moet blijven. Om meerdere redenen kan de bedrijfsarts die rol volgens hem niet vervullen. Zo’n standpunt vraagt natuurlijk een reactie en u krijgt er meteen twee opgediend. Kloots en Beens reageren namens het NVAB-bestuur en Spanjer vanuit zijn ervaring in de afgelopen periode met de ‘BAVA’-pilot (één of meer overleggen gedurende de twee jaar loondoorbetaling tussen bedrijfs- en verzekeringsarts met als belangrijk doel tot een gezamenlijke visie op de belastbaarheid van de cliënt te komen). Met deze discussie lijkt de storm waarover ik het in mijn eerste hoofdredactioneel van dit jaar had aardig te worden aangewakkerd. Ik pleitte er toen voor om er vooral naar te kijken of beoogde veranderingen onze cliënten vooruit helpen. En als dat niet zo is, zoals Haentjens betoogt, hoe zorgen we er dan als beroepsgroepen gezamenlijk voor dat we er voor de cliënt toch ‘het beste’ uithalen. Dat is waarom we deze discussie (ook) in TBV als gezamenlijk platform willen voeren.

Terugkomend op de specials die we willen blijven uitgeven: de winterspecial die voor aanstaande januari is gepland staat in het teken van de AIOS. Artsen in opleiding tot bedrijfs- en verzekeringsarts zullen eigen bijdragen leveren en als gastredacteur betrokken zijn bij de totstandkoming van deze editie. Verder is er het plan om enkele artikelen te plaatsen die betrekking hebben op de specifieke rol of positie van de AIOS. Ook interessant voor degenen onder ons die hun opleiding al lang achter de rug hebben, kan ik u verzekeren, want er is, zeker in de afgelopen vijf tot tien jaar, erg veel veranderd. Als voorproefje kunt u in het interview in dit nummer alvast met drie gastredacteuren kennismaken. En de redactie kan zich intussen beraden over de door hen gegeven adviezen voor de toekomst van TBV.

Eén van de artikelen die mijn aandacht trok was de bespreking van een tweetal nieuwe richtlijnen door Maas. Eén daarvan is de herziene richtlijn Prikaccidenten en mij schoot meteen het artikel van Goverse en Meima (TBV 5/2019) te binnen waaruit naar voren kwam dat bij de helft van de personen die zich met een werkgerelateerd besmettingsincident melden, een vorm van actie nodig is wegens onvolledige bescherming tegen hepatitis B. De herziene richtlijn betreft primair het beleid ná expositie, maar besteedt ook aandacht aan preventie en bevat daartoe diverse verwijzingen naar andere relevante documenten. De vraag is natuurlijk of deze richtlijn gaat helpen de bescherming tegen besmetting te verbeteren en de noodzaak tot actie na een incident te verminderen.

Maar liefst twee proefschriften zijn gewijd aan de gezondheidsproblemen van musici. Een grote uitdaging voor de geneeskunde en voorlopig nog meer geneeskunst dan geneeskunde, zo stelt Vernooy in zijn bespreking van het proefschrift van Kees Hein Woldendorp. Opmerkelijk: dit proefschrift heeft als titel: Musculoskeletal Pain & Dysfunction, dat van Laura Kok spreekt over Musculoskeletal Health. Voor de bespreking van dát proefschrift heeft Everaert (evenals in TBV 10/2018) weer een beroep gedaan op het illustere gezelschap van bedrijfsartsen in ruste, die TBV vanuit Vreeswijk van advies dienen. Hun conclusie: het proefschrift van Laura Kok voegt weer wat bouwstenen toe aan onze kennis over klachten en blessures bij muzikanten. De bespreking geeft een goed overzicht van wat het proefschrift zoal te bieden heeft. Helaas heeft het gezelschap te kennen gegeven dat hun eigen fysieke gesteldheid het niet meer toelaat om in Vreeswijk bij elkaar te komen en dat het daarom zichzelf opheft.