Het is nu jaar twee dat we allemaal in de modus van het “nieuw normaal” leven. Ik wil graag een korte terugblik delen. Toen deze pandemie begon, was het even zoeken naar balans. Dit is de grootste uitdaging van de lockdown.
Voor mij was het chaos: twee kleine koters, WIA-spreekuren, systeemstoringen en 5 muren (inclusief plafond) die op je afkwamen. Wellicht iets dat duizend anderen ook herkennen? De ICT-storingen waren de momenten dat ik mijn mindfulnesstechnieken moest inzetten om de frustratie niet te veel te laten worden.
Daarnaast moest mijn kleuter ook zijn Squla (online kleuteropdrachten) online doen. Met elke muisklik was het: “mama”? Kortom 24 uur leek te weinig, wie heeft dit ooit zo bedacht? Mag het ook 28 uur zijn? Ik moest iets vinden wat mij zou helpen om het idee “24 uur in een dag is te weinig voor mij” te doorbreken.
Tot mijn verbazing kwam mijn eenjarige dochter met een boek (ondergedompeld in Danoontje yoghurt), dat blijkbaar al tig jaar onder mijn bed lag. Het was The 5 AM club van Robin Sharma. Ik heb het boek even doorgespit en daarna geluisterd naar de audioversie via YouTube. Het idee is dat je als mens ongeveer 66 dagen nodig hebt om een gewoonte te veranderen of aan te leren. The 5 AM club is een levenswijze waarbij je elke dag om vijf uur ’s ochtends opstaat en daarbij de 20-20-20 methode toepast; twintig minuten intensief bewegen, twintig minuten reflectie en twintig minuten iets nieuws leren.
Door dit te doen, zou je op de lange duur efficiënter worden en meer gedaan krijgen. Nadat ik de essentie had begrepen, dacht ik bij mezelf “Why not?”. Na vier dagen proberen wilde ik opgeven, het allermoeilijkst blijft natuurlijk dat abnormale alarm van 5 uur ‘s ochtends. Met name in de wintermaanden was dit killing, in Nederland is er al zo weinig zon.
Echter, na twaalf dagen merkte ik langzamerhand wat verschil. Er is iets speciaals aan de vroege ochtenden. Het is stil, de wereld slaapt, mijn kinderen slapen (nog belangrijker) en ik heb tijd voor mijzelf. De rust die je dan hebt is bijzonder en de tijd lijkt nog langzaam te gaan ook. Ik kreeg ook meer gedaan op een dag, niet omdat ik vroeg wakker werd, maar omdat ik ruimte had voor mijzelf.
Het feit dat 24 uur in een dag soms te weinig lijkt, is meestal omdat we nauwelijks tijd voor onszelf hebben. Het lukt ons vaak niet om de kleine dingen die toch belangrijk zijn gedaan te krijgen. Door ze te doen, voelt je dag ook meer voldaan. Na 50 dagen was dit al mijn nieuwe (ab)normaal. Natuurlijk zitten er dagen bij dat vijf uur toch een abnormale tijd lijkt om die deken van je af te schoppen. Als experiment zou ik het aanraden, met name in het nieuwe normaal van nu. Het is toch alles anders,. dus why not? Ik heb er in ieder geval zeker wat aan gehad.
