“Maar waaraan zie je dan dat het niet echt is?” Ik kijk naar de wielrenners die door het Engelse landschap fietsen. Een amateurkoers, zo hard gaat het niet, dat zie ik ook wel. Twee renners ontsnappen en sprinten naar de finish, ieder aan hun eigen kant van de weg. We zitten op de bank, zo meteen zal de eerste dode vallen. Het theatrale spel en de ongeloofwaardige plot vind ik juist zo ontspannend aan Midsomer Murders. Maar mijn vriend kan deze kleurige opening niet aanzien. Veel te onecht. Waaraan je dat ziet? Dat ziet toch iedereen. Alleen al die ontknoping. Twee wielrenners die wegsprinten. Het wordt zogenaamd spannend, maar ze zitten niet bij elkaar in het wiel, ze fietsen vrolijk honderden meters naast elkaar. Zo gaat dat toch niet. Ja, nu hij het zegt, zie ik het ook.

Wordt leefstijlgeneeskunde een nieuw medisch specialisme? Dat is volgens de inleiding van het Handboek leefstijlgeneeskunde zeker niet de bedoeling! De centrale boodschap in dit prachtig uitgegeven boek is juist dat iedere arts en zorgverlener hier een opdracht heeft. Er is immers steeds meer evidence dat aandacht voor een gezonde leefstijl bijdraagt aan een betere gezondheid en een langere levensverwachting.

Bij de woorden houd afstand denkt u waarschijnlijk meteen aan anderhalve meter. Zo gaat dat nu de coronacrisis ons al weer een half jaar in de greep houdt.