Het uitkomen van de Richtlijn Kanker en Werk in 2019 is voor Bohn Stafleu Van Loghum, uitgever van TBV, een gerede aanleiding voor het organiseren van een Congres Kanker en Werk en het ontwikkelen van een e-learning. Het congres vindt plaats op 25 september 2019 in het NBC te Nieuwegein. Zo’n 70 bedrijfs- en verzekeringsartsen zijn aanwezig als dagvoorzitter Joanne Bijleveld het congres opent.

In het kader van een pilot vond op 11 juli jl. een invitational workshop met UWV-verzekeringsartsen plaats te Roermond, waarbij bijzondere aandacht was voor het fenomeen veinzen en simulatie. Docenten waren prof. dr. H. Merckelbach, hoogleraar rechtspsychologie, en dr. B. Dandachi-Fitzgerald, neuropsycholoog en psychotherapeut.

Het begint de laatste tijd echt op te vallen. Als ik een congres bezoek is het grijsgehalte een stuk minder dan we jaren gewend zijn geweest. De leegloop door pensionering van bedrijfs- en verzekeringsartsen is volop in gang en het gat wordt steeds zichtbaarder opgevuld met collega’s die nog aan het begin van hun carrière staan. Dat helpt niet alleen om de grote hoeveelheid werk te kunnen blijven uitvoeren, maar zorgt ook voor nieuw elan. Het enthousiasme voor ons vak dat ik bij de nieuwe generatie ontwaar maakte het dan ook extra aantrekkelijk om een special te wijden aan de artsen in opleiding tot bedrijfs- of verzekeringsarts. En zoals u kunt zien: het resultaat mag er zijn.

Bedrijfsartsen zijn experts op het gebied van werk en gezondheid. Zij zetten zich in om de Nederlandse beroepsbevolking gezond te houden en beroepsziekten en arbeidsgerelateerde ongevallen te voorkomen, zodat mensen na hun werkzame leven van hun pensioen kunnen genieten Dat lukt niet als bedrijfsartsen zich alleen maar richten op ziekteverzuim. Bedrijfsartsen moeten zich in een positie plaatsen waarin zij bereikbaar zijn voor alle werkenden en hun hulpvraag centraal stellen.

Er is een tekort aan verzekeringsartsen.1,2 Het UWV, de grootste werkgever van verzekeringsartsen in Nederland, fixeert de beoogde arbeidscapaciteit van de verzekeringsartsen voorlopig op 850 fte. Echter, de huidige totale beschikbare capaciteit aan verzekeringsartsen bedraagt 782 fte en is dalende.1 Voor het UWV is het van belang dat het tekort aan verzekeringsartsen niet nog verder toeneemt.

Van een collega hoorden we de volgende anekdote ‘Wat is de overeenkomst tussen een arbeidsdeskundige en een verzekeringsarts?’ Antwoord: ‘Het zijn allebei halve dokters’. Als u zich nu aangevallen voelt of te kort gedaan als arts, heel goed. Dat betekent dat we het met elkaar eens zijn. Maar waarom bestaat deze anekdote en, belangrijker nog, zit er een kern van waarheid in?

Voor deze AIOS-special zocht TBV contact met Wouter Koolmees (1977), minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Gastredacteuren Jetske Kraan, Boyd Thijssens en Romy Voncken gingen met Koolmees in gesprek, waarbij de minister de gelegenheid te baat nam om zich te laten informeren over belangen en conflicten in de praktijk.

Het Belgisch Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (RIZIV, best vergelijkbaar met UWV) telde 31 december 2017 404.657 personen langer dan één jaar arbeidsongeschikt. Dit is ruim 5% van de Belgische bevolking van 15 tot 64 jaar. De uitgaven bedroegen 8,2 miljard euro (tegenover 7,8 miljard euro voor werkloosheid). Om de druk van deze uitgaven op de sociale zekerheid te verminderen streven Belgische beleidsmakers ernaar arbeidsongeschikte personen zoveel als mogelijk te re-integreren op de arbeidsmarkt.

In België blijft ziekteverzuim, vooral langdurig ziekteverzuim (>1 jaar), toenemen. De belangrijkste oorzaken zijn musculoskeletale aandoeningen (MSA) en psychosociale problemen. In 2016 was 40% van alle ziektedagen te wijten aan musculoskeletale klachten.1 MSA hebben een substantiële impact op verschillende niveaus. Voor de werknemer betekenen deze klachten een professionele kost als zijn loopbaan wordt onderbroken door arbeidsongeschiktheid. Voor een Belgische werkgever met 100 werknemers kostte het ziekteverzuim in 2016 iets meer dan 500.000 euro per jaar als rekening werd gehouden met directe en indirecte kosten.1

Dr. Godewina Mylle is al 26 jaar actief als arbeidsarts in België. Toch werd ze weer student. Aan TBV vertelt ze waarom.