Jean-Maurice Cijntje is ondernemer en bedrijfsarts. ‘In die volgorde’, stelt hij. Hij kwam jaren geleden vanuit Curaçao naar Nederland om geneeskunde te studeren. Voordat hij zijn weg vond naar de bedrijfsgeneeskunde, deed hij van alles. ‘Ik wilde hersenchirurg worden,’ vertelt hij. ‘Ik heb ook onderzoek gedaan, pijngedrag bij ratten bestudeerd en gezocht naar een oplossing voor pijn door zenuwschade.’ Jean-Maurice heeft jaren bij diverse afdelingen Neurochirurgie in Nederlandse academische centra gewerkt. Hij dook diep in de neurowetenschappen en psychologie.

Toen werd hij zelf ziek. ‘Ik had een ontstoken hartzakje, waar ik gelukkig op tijd bij was. ‘Ik was binnen een paar weken na het ontstaan zelf naar een collega op de cardiologie gestapt,’ zegt Cijntje. Die middag kreeg hij geen goed nieuws. ‘Daarna was ik een jaar gevloerd.’ In die periode kreeg hij veel te maken met de bedrijfsarts. ‘Dat maakte me toch wel een beetje jaloers. Zij had een normaal leven, terwijl ik bij neurochirurgie met 12 uur per dag in het ziekenhuis dacht dat ik stoer was.’ Toch zorgde dat niet gelijk voor de overstap. Hij maakte eerst nog een omweg via nucleaire geneeskunde. ‘Dat heeft mijn beeld als dokter heel erg veranderd, je kreeg daar een beeld van hoe alles geneeskundig gezien uiteindelijk bij elkaar komt. Toch zag ik de psychologie en gedrag niet terug in de praktijk tijdens mijn klinische jaren.’

Hij leerde daar veel, maar stopte toch met de opleiding. ‘Het was voor mij te veel puzzelwerk, ik ben van “een besluit nemen” en door.’ Hij besloot een jaartje te gaan keuren bij een arbodienst om even na te denken over zijn klinische carrière. ‘En tot mijn eigen verbazing vond ik dat wel iets hebben. Ik heb ook altijd ondernemingen gehad en was net vader, dat kon allemaal goed naast elkaar bestaan.’ ‘Arbo zorgde wel voor een cultuurschok. ‘Als je het vergelijkt met de kliniek, gaat het vaker om gezondheid dan genezing.’

Disruptief

Daarnaast bleef de ondernemer in hem roeren. ‘Ik dacht: “als ik klaar ben met de bedrijfsartsopleiding, ga ik mijn eigen arboconsultancy bedrijf beginnen”.’ Cijntje hield zich veel bezig met software en alle ontwikkelingen daaromheen. Zo ontwikkelde hij en zijn compagnons 10 jaar geleden een online portal die de medisch specialist dichter bij de huisarts en de patiënt brengt. ‘Dat hebben we gepitcht bij zorgverzekeraars, maar we werden afgemaakt. Het was te disruptief voor die tijd.’ Het idee was dat medisch specialisten grote problemen voor kunnen zijn. Net als toen hij zelf een ontstoken hartzak had. ‘Een hartinfarct bijv. ontstaat niet in een week, toch hebben we iedere dag te maken met acute hartinfarcten. Een cardioloog zou dat al veel eerder kunnen detecteren, dan kan het worden opgelost met 200 euro aan tabletten per jaar en levensstijl-adviezen. ‘Als het acuut wordt, kost het veel meer geld.’ De techniek was al klaar voor dat idee, alleen de samenleving niet.

Cijntje bouwde daarna andere software en zodra hij bijna was afgestudeerd, wilde hij iets maken dat hem zou helpen bij zijn eigen praktijk en zijn klanten. Hieruit kwam een verzuimmanagementsysteem en arbo-praktijksoftware (ArboMatic). Ook hebben ze software gebouwd waarmee het intercollegiale toetsingsproces gedigitaliseerd wordt (Ventriculum). ‘We hebben Koowde opgericht, het ISO27001 en NEN7510 gecertificeerd softwarebedrijf waar dit allemaal onder valt’. Certificering is verplicht als je medische informatie verwerkt of bewaart. ‘Collega’s doen veel via mail, whatsapp en andere social media. Dat is ongecontroleerd en in de ogen van de AVG onveilig. Software die hier speciaal voor is gemaakt is daar een oplossing voor. 95% van de datalekken komen door menselijke fouten, niet door technische problemen’.

Subjectieve component

Cijntje redeneert bij alles wat hij doet vanuit de logica. Zijn arboconsultancy-bureau heet dan ook ArboLogic. ‘Ik houd van de feiten. Klachten hebben altijd een subjectieve component. Wij als artsen worden niet opgeleid met de psychologie, maar onderzoek laat zien dat 25-50 procent van de ziekenhuisbezoeken eindigt in een SOLK-diagnose (tegenwoordig ALK). Die groep vormt ook een deel van de 80 procent van het verzuim die geen medische onderbouwing heeft.’ Hij en zijn collega’s kijken dan naar wat de feiten zijn. ‘Je bent naar het ziekenhuis geweest, je hebt klachten, maar wat kwam uit de scan? We varen we op de aanwezigheid of de afwezigheid van deze aantoonbare medische feiten.’

Daarnaast is er de arbowet. ‘Die beschouwt je als arbeidsongeschikt bij een ziekmelding als direct gevolg van een aantoonbaar medisch probleem, gebrek, zwangerschap of bevalling. Een andere eis van die wet is dat zodra je je ziekmeldt, je geen tijd verspilt en je focust op dingen die een oplossing zijn voor de oorzaak van de klachten.’ Werkgevers zijn blij met deze methode, zegt hij, maar het zet hen ook aan het werk. ‘Veel ziekmeldingen zijn werkgerelateerd. Te hoge werkdruk, baan niet leuk, de woon-werkafstand, of veranderingen in het werk. Er is een groep die blijft hangen in een omgeving die hen geen energie geeft, of zelfs in een ziekmakende omgeving. Dan is het een kwestie van tijd voor iemand omvalt.’ Hij stelt: ‘80% van het verzuim wordt opgelost met beslissingen en niet met zorginterventies’.

ChatGPT en emoties

Vanuit zijn kennis over digitalisering, zit hij sinds kort ook in de commissie AI en digitalisering van de NVAB. ‘De bedoeling is dat de vereniging een standpunt inneemt op dit onderwerp en dat ook deelt met de branche,’ vertelt hij. ‘Voor veel mensen is dit ver van hun bed. Als je software niet leuk of interessant vindt, ga je jezelf er ook niet in verdiepen.’ Toch krijgt iedereen ermee te maken, stelt Cijntje. Hij geeft een simpel voorbeeld. ‘Als een bedrijfsarts een e-mail stuurt met persoonsgegevens erin en iemand stuurt een e-mail terug, dan staat die data op de e-mailprovider van zowel de bedrijfsarts als de werknemer. ‘Volgens de AVG-wetgeving moet je ten alle tijde weten waar die informatie staat.’ Dit wordt nog lastiger als de werknemer bijvoorbeeld Gmail gebruikt, of Whatsapp. ‘Dan staat de informatie ineens in Amerika.’

Ook op het gebied van AI spelen dit soort risico’s, maar er zijn zeker ook mogelijkheden, zegt Cijntje. ‘We zijn van alles aan het onderzoeken, simpele transcriptie, maar ook de mogelijkheden om gesprekken te laten samenvatten met AI of AI zelfs te laten meedenken tijdens een consult. Dat is een hoger niveau van de technologie, maar dat is wel onderweg.’ De technologie is namelijk constant in ontwikkeling, IT-wetenschappers verwachten bijvoorbeeld dat ChatGPT binnen twee jaar uit zichzelf emoties zal gaan tonen (AGI artificial general intelligence of ASI artificial super intelligence).

Hij is zelf enthousiast over de ontwikkelingen, maar: ‘Het is belangrijk dat je als arts een beetje snapt wat je doet.’ Als een arts een stuk tekst laat controleren zonder gegevens van een klant of patiënt eruit te halen, schendt die de wetgeving. ‘Bij Google kan je nog een verzoek indienen om bepaalde data offline te halen, maar waar ga je bij AI aankloppen?’ ‘De data zijn verwerkt in het algoritme’. Daarnaast linken systemen met elkaar, waardoor andere softwares en mensen bij de informatie kunnen. ‘In de betaalde setting kan je aanvinken of je jouw bedrijfsdata beschikbaar stelt om het algoritme mee te trainen.’ In de onbetaalde ChatGPT versie kan je deze optie niet uitzetten. ‘In theorie kunnen systemen in de toekomst verder gelinkt worden met elkaar en is er een heel profiel van iemand beschikbaar, inclusief foto’s en adresgegevens en niet-geanonimiseerde medische informatie. Het is heel menselijk, iemand heeft een drukke dag, even snel copy-paste in ChatGPT en de data zit in het systeem.’

Veel gemak

Dit betekent niet dat bedrijfsartsen het maar geheel moeten afschrijven, zegt hij. ‘Het brengt heel veel gemak. Maar er zijn nog problemen omdat het nieuwe technologie is. Dit was met auto’s ook zo, we kwamen sneller ter plaatse dan met paarden, maar de kans op ongelukken en letsels nam toe.’ Gebruikers moeten weten wat ze doen. ‘Als we mogen dromen, zou een oplossing zijn dat iedere branche z’n eigen AI ontwikkelt. Bijvoorbeeld de NVAB, met eigen software, eigen algoritmes en eigen data. ‘Dan weet je waar de data opgeslagen is, waar het vandaan komt en of het correct is.’ Dat betekent dat het NVAB het allemaal wel zelf moet opzetten en bekostigen, al zijn daar subsidies voor. ‘Dat is de enige optie als je controle wilt hebben op de situatie.’

Cijntje zelf denkt dat deze segmentatie zo gaat ontstaan. ‘Dat de bakker op de hoek zelf een AI-algoritme kan hebben die de verkoop van zijn broodjes per seizoen kan analyseren en advies kan geven voor zijn bedrijf.’ Nu de techniek nieuw is, is het prijzig. ‘Maar naarmate de tijd verstrijkt zullen de kosten dalen. Dan kan het op een gegeven moment zo zijn dat een kleine arbodienst een eigen algoritme heeft. Dit gaat zo met iedere innovatie.’