M. Ettema, UWV locatie Den Haag
Onderzoeksbegeleider: B. Schalk, SGBO, Radboudumc
Datum: 28-11-2021
Aanleiding
Ondanks dat er veel aandacht is geweest voor de beoordeling van de duurzaamheid van arbeids¬beperkingen zijn er meer gegronde dan ongegronde bezwaarzaken in het kader van toekenning van een IVA-uitkering. In deze studie werd onderzocht welke argumenten een rol spelen bij de beoordeling door de verzekeringsarts Bezwaar en Beroep in district Den Haag/Leiden om in bezwaar wel een IVA-uitkering toe te kennen bij klanten die na de primaire (WIA)herbeoordeling volledig, maar niet duurzaam, arbeidsongeschikt werden geacht. Ook werd onderzocht of er verschillen zijn qua algemene kenmerken van de beoordeling tussen de gegronde en ongegronde bezwaarzaken.
Methode
Er werd een retrospectieve dossierstudie verricht met dossiers waarbij na de primaire WIA (her)beoordeling in periode 01-01-2019 tot 01-01-2020 de uitkomst WGA 80-100% arbeidsongeschikt was en er vervolgens bezwaar werd aangetekend tegen deze beslissing.
Resultaten
Bij de gegronde bezwaren werden 66 dossiers geïncludeerd, bij de ongegronde bezwaren 30. Veelvoorkomende argumenten zijn onder andere dat er geen (reële) behandelmogelijkheden zijn die leiden tot een toename van functionele mogelijkheden, dat medische informatie ontvangen in de bezwaarschriftprocedures leidt tot een andere conclusie wat betreft de prognose en dat er bij de primaire beoordeling geen (adequate) functionele mogelijkhedenlijst (FML) is opgesteld met duurzame beperkingen. Bij ruim 10% van de gegronde bezwaren was er geen meningsverschil over de opgestelde belastbaarheid en/of prognose. Enkele opvallende verschillen zijn dat er bij de gegronde bezwaren vaker nieuwe medische informatie werd ontvangen in de bezwaarschrift¬procedure. Deze nieuwe informatie leidde in 75% van de gevallen tot een andere conclusie wat betreft de prognose. Daarnaast kwam de diagnosegroep psychisch vaker voor bij de ongegronde bezwaren.
Discussie
Bij de primaire WIA (her)beoordelingen moet meer nadruk gelegd worden op het beoordelen van de duurzaamheid van arbeidsbeperkingen. Het inwinnen van nieuwe medische informatie kan hieraan bijdragen evenals het in kaart brengen van het beloop en resultaat van behandeling in de laatste jaren. Daarnaast dient er bij de primaire beoordeling gecontroleerd te worden of de prognose in het rapport overeenkomt met de prognose in de FML en wanneer dat niet het geval is moet dit teruggelegd worden aan de primaire (verzekerings)arts.
Trefwoorden
Bezwaar en Beroep (B&B), duurzaamheid , Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten (IVA), Sociaal Medische Zaken (SMZ), Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA), Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA)
Lees het gehele onderzoek hier.
