De zelfverwachte verzuimduur en ervaren gezondheidstoestand blijken de belangrijkste voorspellers voor herstel binnen 13 weken onder zieke werklozen. Zo komt voort uit een studie onder 9720 UWV-cliënten.
Conform cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek ontvingen in 2018 zo’n 21.000 werklozen een arbeidsongeschiktheidsuitkering.1 Deze werklozen zijn onderdeel van de cliëntenpopulatie van de ziektewet binnen het Uitkeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV), waarbij de verzekeringsarts de verzuimbegeleiding uitvoert. Een efficiënte verzuimbegeleiding kan hierbij bijdragen aan snellere uitstroom uit de ziektewet danwel een snellere doorstroom naar meer langdurige verzuimbegeleiding (langer dan 13 weken na ziekmelding).
In voorgaande studies onder werkenden werden genoten educatiejaren en zelf-gerapporteerd vermogen tot werken aangemerkt als belangrijke determinanten van ziekteverzuim.2 Prevalentie van langdurig ziekteverzuim werd hoger bevonden bij vrouwen dan mannen3 en ziekteverzuim werd geassocieerd met een slechte gerapporteerde algehele gezondheid en werkontevredenheid. Alcoholgebruik, vermoeidheid en mate van psychische werkbelasting werden als relevante factoren gezien, gerelateerd aan ziekteverzuim onder werkenden.4 In eerdere studies naar ziekteverzuim onder werklozen met psychische klachten bleken de zelfervaren gezondheidstoestand en leeftijd sterke prognostische factoren voor terugkeer in werk.5 Zelfverwachte verzuimduur bleek onder werklozen de sterkste prognostische factor voor ziekteverzuim na 1 jaar.6
Dit onderzoek poogt antwoord te geven op de vraag ‘Welke persoonlijke en sociale factoren zijn gerelateerd aan herstel binnen 13 weken bij zieke werklozen?’ Conform de huidige werkwijze van het UWV wordt gesproken over dienstverlening in de eerste lijn binnen de eerste 13 weken na ziekmelding. Na 13 weken vindt overdracht plaats naar de zogenoemde tweede lijn. Inzicht in factoren die van invloed zijn op herstel binnen 13 weken zou als handvat kunnen dienen voor een meer efficiënte mate van verzuimbegeleiding binnen de eerste lijn en een handvat voor begeleiding op maat.
Methode: data-onderzoek
Onderzoekspopulatie: Vanuit het Centraal Expertise Centrum (CEC) van UWV werden geanonimiseerde data verstrekt. De doelgroep werd geformeerd door ziekmeldingen vanuit de WW in de periode 1 oktober 2019 tot en met 31 maart 2020. Niet alle cliënten die zich ziekmelden vanuit de WW-uitkering zijn volledig werkloos, er bestaat een mogelijkheid dat zij gedeeltelijk werkzaam zijn en gedeeltelijk onder de ziektewet vallen na ziekmelding. In dit artikel wordt desondanks gesproken over werklozen. Uit digitale databases van het CEC werden geanonimiseerde data van 9720 UWV-cliënten verstrekt voor dit onderzoek.
Onderzoeksdata: De dataset betrof geanonimiseerde gegevens uit zelfgerapporteerde medische vragenlijsten en gegevens over de duur van de ziekmelding. De vragenlijst wordt, conform standaard werkwijze binnen het UWV, bij binnenkomst van de ziekmelding digitaal aan de cliënt toegezonden en ingevuld. Cliënten die een zelfverwachte verzuimduur korter dan 2 weken invulden werden niet meegenomen in dit onderzoek, gezien zij conform standaard werkwijze van het UWV geen volledige vragenlijst dienen in te vullen. Data uit de vragenlijsten en cliëntgegevens, zoals leeftijd en verzuimduur, worden bewaard in digitale datasystemen van het CEC. De uitkomstvariabele van dit onderzoek, wel of niet hersteld zijn binnen 13 weken, werd bepaald vanuit de data betreffende duur van de ziekmelding (langer dan 91 dagen). De betreffende data omvatten gegevens over de persoonlijke factoren leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, type klachten, zelfervaren gezondheidstoestand, zelfverwachte verzuimduur, mate van belasting in de laatst verrichte arbeid, fysieke klachten en behandeling, psychische klachten en behandeling, eerder doorgemaakte Ziektewet/WIA-beoordeling, doorgemaakt ongeval ten grondslag aan de ziekmelding, sprake van regres en doorgemaakt bedrijfsongeval. Daarnaast werden data over privéomstandigheden van invloed op de ziekmelding verstrekt.
Statistische analyse: Voor de statistische analyse werd het programma IBM SPSS Statistics 28 gebruikt. Middels beschrijvende statistiek werden de verschillen tussen de populatie ‘hersteld binnen 13 weken’ en ‘niet hersteld binnen 13 weken’ gerapporteerd. De variabele ‘opleidingsniveau’ werd niet meegenomen in de analyses, gezien hier sprake was van 61,5 procent missing data. Voor het definiëren van statistische significantie werd in dit onderzoek gekozen voor een p-waarde van <0.01, wegens de grote populatie en hieruit voortkomend het snel bereiken van significantie bij kleine verschillen tussen de groepen die klinisch gezien niet relevant zijn. Er werd een logistische regressieanalyse verricht om te zien welke variabele(n) de sterkste determinant(en) is/zijn van herstel binnen 13 weken en te bepalen welke determinanten onafhankelijk van elkaar gerelateerd zijn aan herstel binnen 13 weken. Mate van samenhang met herstel binnen 13 weken werd bepaald aan de hand van de Wald statistic.
Resultaten
Van de 9720 cliënten herstelde 28,6 procent binnen 13 weken. Voor de persoonlijke en sociale factoren wordt weergegeven hoe deze samenhangen met herstel (tabel 1) en of deze in ongecorrigeerde analyses significant gerelateerd zijn aan herstel (tabel 2).
Tabel 1: Persoonlijke en sociale factoren gerelateerd aan het al dan niet hersteld zijn binnen 13 weken van 9720 werklozen in de Ziektewet.
Afkortingen: ZW (Ziektewet), WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen). *In de groep cliënten die niet herstelden binnen 13 weken betrof de gemiddelde leeftijd 46.2 (±12.1) jaar. ** Ongeval ten grondslag aan ziekmelding, regres en bedrijfsongeval 413 missing (194 missing in hersteld <13 weken).
|
Populatie
N
|
Hersteld
< 13 weken
N (%)
|
Niet hersteld
< 13 weken
N (%)
|
|
|---|---|---|---|
|
N
|
9720
|
2781 (28.6)
|
6939 (71.4)
|
|
Leeftijd in jaren, gemiddelde ± SD*
|
46.5 ± 12.1
|
47.4 ± 11.8
|
46.2 ± 12.2
|
|
Geslacht
Man
Vrouw
|
4577
5143
|
1338 (29.2)
1443 (28.1)
|
3239 (70.8)
3700 (71.9)
|
|
Lichamelijke klachten en behandeling
Geen klachten, geen behandeling
Wel klachten, geen behandeling
Wel klachten, wel behandeling
|
2850
1746
5124
|
438 (15.4)
828 (47.4)
1515 (29.6)
|
2412 (84.6)
918 (52.6)
3609 (70.4)
|
|
Psychische klachten en behandeling
Geen klachten, geen behandeling
Wel klachten, geen behandeling
Wel klachten, wel behandeling
|
4981
1597
3142
|
2061 (41.4)
323 (20.2)
397 (12.6)
|
2920 (58.6)
1274 (79.8)
2745 (87.4)
|
|
Gezondheidstoestand
Zeer slecht
Slecht
Gaat wel
Goed
Zeer goed
|
667
2890
3529
2313
321
|
57 (8.5)
466 (16.1)
1022 (29.0)
1055 (45.6)
181 (56.4)
|
610 (91.5)
2424 (93.9)
2507 (71.0)
1258 (54.4)
140 (43.6)
|
|
Verwachte verzuimduur
2-4 weken
4-6 weken
6-8 weken
8 weken – 3 maanden
3 maanden of langer
|
1488
1193
1128
2169
3742
|
1043 (70.1)
666 (55.8)
452 (40.1)
392 (18.1)
228 (6.1)
|
445 (29.9)
527 (44.2)
676 (59.9)
1777 (81.9)
3514 (93.9)
|
|
Mate belasting in arbeid
Fysiek boven gemiddeld
Mentaal en fysiek onder gemiddeld
Mentaal en fysiek boven gemiddeld
Mentaal boven gemiddeld
|
2991
1738
2985
2006
|
940 (31.4)
514 (29.6)
783 (26.2)
544 (27.1)
|
2051 (68.6)
1224 (70.4)
2202 (73.8)
1462 (72.9)
|
|
Eerdere ZW/WIA-beoordeling gehad
Nee
Ja
Weet ik niet
|
5614
3058
1048
|
1844 (32.8)
651 (21.3)
286 (27.3)
|
3770 (67.2)
2407 (78.7)
762 (72.7)
|
|
Ongeval ten grondslag aan de ziekmelding**
Nee
Ja
|
8510
797
|
2321 (27.2)
266 (33.3)
|
6189 (72.8)
531 (66.7)
|
|
Regres**
Nee
Ja
|
8922
385
|
2495 (28.0)
92 (24.0)
|
6427 (72.0)
293 (76.0)
|
|
Bedrijfsongeval**
Nee
Ja
|
9229
78
|
2567 (27.8)
20 (25.6)
|
6662 (72.2)
58 (74.4)
|
|
Privéomstandigheden van invloed op ziekmelding
Nee
Ja
|
6900
2820
|
2290 (33.2)
491 (17.4)
|
4610 (76.8)
2329 (82.6)
|
Tabel 2: Univariabele en multivariabele analyses van persoonlijke factoren gerelateerd aan herstel binnen 13 weken.
Afkortingen: OR (odds ratio), BI (betrouwbaarheidsinterval), SD (standaarddeviatie), Ref. (referentie), ZW (Ziektewet), WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen). Wald statistics multivariabele analyse: psychische klachten en behandeling (61), gezondheidstoestand (114), verwachte verzuimduur (1282), eerdere ZW/WIA-beoordeling gehad (9). * Significante odds ratio’s (p<0.01) zijn vetgedrukt. ** Ongeval ten grondslag aan ziekmelding, regres en bedrijfsongeval 413 missing (194 missing in hersteld <13 weken).
|
OR (99%BI) univariabele
analyse*
|
OR (99%BI) multivariabele analyse*
|
|
|---|---|---|
|
Leeftijd in jaren, gemiddelde ± SD
|
1.008
(1.003-1.013)
|
0.889
(0.991-1.004)
|
|
Geslacht
Man
Vrouw
|
Ref.
0.94 (0.84-1.06)
|
–
|
|
Lichamelijke klachten en behandeling
Geen klachten, geen behandeling
Wel klachten, geen behandeling
Wel klachten, wel behandeling
|
Ref.
4.97 (4.14-5.96)
2.31 (1.98-2.70)
|
Ref.
1.21 (0.90-1.62)
0.82 (0.63-1.08)
|
|
Psychische klachten en behandeling
Geen klachten, geen behandeling
Wel klachten, geen behandeling
Wel klachten, wel behandeling
|
Ref.
0.36 (0.30-0.43)
0.21 (0.18-0.24)
|
Ref.
0.58 (0.44-0.75)
0.47 (0.36-0.61)
|
|
Gezondheidstoestand
Zeer slecht
Slecht
Gaat wel
Goed
Zeer goed
|
Ref.
2.06 (1.41-3.01)
4.36 (3.02-6.31)
8.98 (6.18-13.03)
13.84 (8.74-21.91)
|
Ref.
1.14 (0.73-1.76)
1.54 (1.00-2.36)
2.31 (1.49-3.57)
3.21 (1.85-5.53)
|
|
Verwachte verzuimduur
2-4 weken
4-6 weken
6-8 weken
8 weken – 3 maanden
3 maanden of langer
|
Ref.
0.54 (0.44-0.67)
0.29 (0.23-0.35)
0.09 (0.08-0.12)
0.03 (0.02-0.04)
|
Ref.
0.63 (0.50-0.79)
0.34 (0.27-0.43)
0.14 (0.11-0.18)
0.05 (0.04-0.06)
|
|
Mate belasting in arbeid
Fysiek boven gemiddeld
Mentaal en fysiek onder gemiddeld
Mentaal en fysiek boven gemiddeld
Mentaal boven gemiddeld
|
Ref.
0.92 (0.77-1.09)
0.78 (0.67-0.90)
0.81 (0.69-0.96)
|
Ref.
0.90 (0.72-1.11)
0.94 (0.78-1.14)
0.92 (0.74-1.14)
|
|
Eerdere ZW/WIA-beoordeling gehad
Nee
Ja
Weet ik niet
|
Ref.
0.55 (0.48-0.63)
0.77 (0.63-0.93)
|
Ref.
0.83 (0.70-0.99)
0.85 (0.67-1.09)
|
|
Ongeval ten grondslag aan de ziekmelding**
Nee
Ja
|
Ref.
1.34 (1.09-1.64)
|
Ref.
1.18 (0.92-1.54)
|
|
Regres**
Nee
Ja
|
Ref.
0.81 (0.59-1.11)
|
–
|
|
Bedrijfsongeval**
Nee
Ja
|
Ref.
0.90 (0.46-1.75)
|
–
|
|
Privéomstandigheden van invloed op ziekmelding
Nee
Ja
|
Ref.
0.42 (0.37-0.49)
|
Ref.
0.91 (0.75-1.11)
|
Herstel is een complex fenomeen waarmee vele factoren samenhangen. In dit onderzoek is hier gradatie in aangebracht middels de multivariabele logistische regressieanalyse. De door cliënt zelfverwachte verzuimduur bleek de sterkste samenhang te hebben met herstel binnen 13 weken. Daarnaast bleek ook de zelfgerapporteerde gezondheidstoestand een sterke samenhang te hebben met het herstel binnen 13 weken, gevolgd door het hebben van psychische klachten en het eerder hebben doorgemaakt van een Ziektewet- of WIA-beoordeling. Een korte zelfverwachte verzuimduur en positieve mate van ervaren gezondheidstoestand geven een hogere kans op herstel binnen 13 weken dan een langverwachte verzuimduur en een negatief ervaren gezondheidstoestand. Het hebben van psychische klachten en behandeling en het eerder hebben doorgemaakt van een Ziektewet- of WIA-beoordeling kenden een lagere kans op herstel binnen 13 weken dan het ontbreken van psychische klachten en het niet hebben doorgemaakt van een eerdere beoordeling.
Van de cliënten die bij ziekmelding aangeven 2-4 weken verwachten te verzuimen herstelt 70 procent binnen 13 weken, dit percentage is fors hoger dan de 6 procent cliënten die herstellen binnen 13 weken en bij aanvang dacht langer dan 3 maanden te verzuimen. Voor de zelfervaren gezondheidstoestand zien we vrijwel dezelfde mate van verschillen in herstelpercentages als bij zelfverwachte verzuimduur. Slechts 8,5 procent van de cliënten die bij aanvang van ziekmelding hun gezondheidstoestand als zeer slecht rapporteerden herstelde, terwijl het herstelpercentage 56,4 procent betrof onder de cliënten die hun gezondheidstoestand als zeer goed rapporteerden. Bij rapportage van elk van de mogelijke privéomstandigheden lag zowel het percentage cliënten wat herstelde binnen 13 weken als de kans op herstel significant lager dan wanneer er geen vorm van privé-omstandigheid werd gerapporteerd (tabel 3).
Tabel 3: Sociale factoren gerelateerd aan het al dan niet hersteld zijn binnen 13 weken in 9720 werklozen in de ziektewet.
Afkortingen: OR (odds ratio), BI (betrouwbaarheidsinterval), Ref. (referentie). * Significante odds ratio’s (p<0.01) zijn vetgedrukt.
|
Populatie
N
|
Hersteld < 13 wkn
N (%)
|
OR (99%BI)
univariabele
analyse*
|
OR (99%BI)
multivariabele
analyse
|
|
|---|---|---|---|---|
|
N
|
9720
|
2781 (28.6)
|
||
|
Privéomstandigheden
van invloed op ziekmelding
nee
ja
|
6900
2820
|
2290 (33.2)
491 (17.4)
|
Ref.
0.42 (0.37-0.49)
|
Ref.
0.91 (0.75-1.11)
|
|
Financiële problemen
nee
ja
|
8122
1598
|
2505 (30.8)
276 (17.3)
|
Ref.
0.47 (0.39-0.56)
|
Ref.
0.99 (0.77-1.30)
|
|
Relationele problemen
nee
ja
|
8652
1068
|
2622 (30.3)
159 (14.9)
|
Ref.
0.40 (0.32-0.51)
|
Ref.
0.88 (0.65-1.19)
|
|
Verslavingsproblemen
nee
ja
|
9410
310
|
2742 (29.1)
39 (12.6)
|
Ref.
0.35 (0.22-0.55)
|
Ref.
1.04 (0.62-1.75)
|
|
Problemen huisvesting
nee
ja
|
9222
498
|
2696 (29.2)
85 (17.1)
|
Ref.
0.51 (0.37-0.70)
|
Ref.
1.20 (0.80-1.80)
|
|
Problemen anderszins
nee
ja
|
8776
944
|
2621 (29.9)
160 (16.9)
|
Ref.
0.48 (0.38-0.60)
|
Ref.
0.81 (0.61-1.08)
|
Psychische klachten leidend
Uit bovenstaande resultaten blijkt dat het zelfbeoordelend vermogen van cliënten sterk is. Opvallend daarbij is dat in de multivariabele analyse de variabelen ervaren gezondheidstoestand en verwachte verzuimduur onafhankelijk van elkaar samenhangen met herstel.
Het ontbreken van lichamelijke klachten kende een lager herstelpercentage binnen 13 weken dan aanwezigheid van lichamelijke klachten. Dit kan worden verklaard doordat bij ontbreken van lichamelijke klachten er psychische klachten aan de orde zijn die ten grondslag liggen aan de ziekmelding. De aanwezigheid van psychische klachten bleek gerelateerd aan een lager herstelpercentage versus cliënten zonder psychische klachten. Het hebben van lichamelijke klachten kan als indicator voor het ontbreken van psychische problematiek worden geduid. In de multivariabele analyse bleef enkel de variabele psychische klachten over, niet de variabele lichamelijke klachten. Hieruit blijkt dat psychische klachten meer leidend zijn voor herstel binnen 13 weken dan lichamelijke klachten. Het belang van aandacht voor psychische problematiek binnen de cliëntenpopulatie van UWV is hiermee groot. Dat privéomstandigheden in de multivariabele analyse niet significant waren wil niet zeggen dat ze niet relevant zijn voor herstel binnen 13 weken. Echter in een multivariabel model waarin voor andere variabelen wordt gecorrigeerd, dragen de privéomstandigheden niet meer significant bij.
Dat de zelfverwachte verzuimduur en zelfervaren gezondheidstoestand in dit onderzoek sterke voorspellers blijken te zijn voor herstel, komt overeen met eerdere uitkomsten van onderzoek onder werklozen verricht door Audhoe et al in 20125 (ervaren gezondheidstoestand) en meer recent onderzoek van Louwerse et al uit 20206 (verwachte verzuimduur). Leeftijd bleek in dit onderzoek niet significant gerelateerd te zijn aan herstel, evenals geslacht dit niet bleek, welke beiden in voorgaande literatuur onder werkenden én werklozen wel gerelateerd bleken te zijn aan verzuim(duur).2,5
Sterke punten
Dit onderzoek bevat landelijke data uit twee kwartalen van de zelfgerapporteerde medische vragenlijsten gekoppeld aan de ziekmeldingen vanuit de WW en gegevens over duur van de ziekmelding. Door de grote onderzoekspopulatie en landelijke dekking zijn de resultaten representatief voor heel Nederland. Daarbij betreft het wel of niet hersteld zijn valide data uit de systemen van het UWV, die voor de gehele onderzoekspopulatie bekend was.
Limitaties
Niet alle cliënten die zich ziekmelden vanuit de WW-uitkering zijn volledig werkloos, er bestaat een mogelijkheid dat zij gedeeltelijk aan het werk zijn naast hun uitkering. In dit onderzoek zijn hier geen gegevens van beschikbaar. UWV heeft in zijn werkwijze ervoor gekozen om cliënten die verwachten korter dan 2 weken te verzuimen geen volledige medische vragenlijst in te laten vullen, waardoor deze cliënten ontbreken in onze onderzoekspopulatie. Dit geeft een onderschatting van het totale herstelpercentage binnen 13 weken. Echter wordt deze groep cliënten binnen de ziektewet bij UWV niet actief begeleid en zal het merendeel daadwerkelijk zo kort verzuimen, waardoor de impact minder relevant is voor dit onderzoek naar herstel binnen 13 weken. De variabele opleidingsniveau kon niet worden meegenomen in de analyses vanwege de grote hoeveelheid missing data, die ontstaan is doordat niet alle vragen van de medische vragenlijst verplicht moeten worden ingevuld. Het is een gemiste kans om de invloed van opleidingsniveau op herstel niet te kunnen onderzoeken, gezien uit de bestaande literatuur bleek dat deze factor gerelateerd was aan verzuim(duur). Een andere limitatie betreft het feit dat de data geëxtraheerd zijn uit een bestaande medische vragenlijst van het UWV. Hierbij ontbreekt bij huidig onderzoek informatie over variabelen die uit de reeds bestaande literatuur naar voren kwamen als mogelijke relevante voorspellers van verzuimduur. Denk aan comorbiditeit, ervaren vermoeidheidsklachten, alcoholgebruik en tevredenheid over de laatstverrichte arbeid.
Conclusie
De door cliënt zelfverwachte verzuimduur bleek de sterkste samenhang te hebben met herstel binnen 13 weken, gevolgd door de zelfgerapporteerde gezondheidstoestand, aanwezigheid van psychische klachten en tot slot het eerder hebben doorgemaakt van een ZW- of WIA-beoordeling. Deze factoren geven een sterke indicatie voor het al dan niet herstellen binnen 13 weken. Indien de verzekeringsarts werkzaam binnen de Ziektewet van het UWV bij binnenkomst van de ziekmelding van een werkloze cliënt oog heeft voor deze gegevens kan er een betere inschatting worden gemaakt over het te verwachte verzuimverloop en begeleiding op maat worden ingezet.
Geen belangenconflicten.
▶ Jantine Cruijsen (MSc), ten tijde van het onderzoek aios bij de SGBO en nu verzekeringsarts, Tilburg
▶ drs. Robert Beurskens, verzekeringsarts en praktijkopleider bij UWV, Eindhoven
▶ dr. Ellen van Jaarsveld, epidemioloog en docent onderzoekscholing
Literatuur
2. Vuorio, Suominen, Kautiainen et al. Determinants of sickness absence rate among Finnish municipal employees. Scandinavian Journal of Primary Health Care. 2019. 1; 3-9.
3. Slany, Schütte, Chastang et al. Psychosocial work factors and long sickness absence in Europe. International Journal of Occupational and Environmental Health. 2014. 20; 16-25.
4. Duijts, Kant, Swaen et al. A meta-analysis of observational studies identifies predictors of sickness absence. Journal of Clinical Epidemiology. 2007. 60; 1105-1115.
5. Audhoe, Hoving, Nieuwenhuijsen et al. Prognostic factors for the work participation of sick-listed unemployed and temporary agency workers with psychological problems. Journal of Occupational Rehabilitation, 2012. 22; 437-446.
6. Louwerse, van Rijssen, Huysmans et al. Predicting long-term sickness absence en identifying subgroups among individuals without an employment contract. Journal of Occupational Rehabilitation, 2020. 30; 371-380.
Samenvatting
-
Inleiding: Deze studie onderzoekt welke persoonlijke en sociale factoren gerelateerd zijn aan herstel binnen 13 weken bij zieke werklozen. Inzicht in factoren van invloed op herstel binnen 13 weken zou als handvat kunnen dienen voor een meer efficiënte verzuimbegeleiding binnen het UWV in de eerste 13 weken na ziekmelding van een cliënt, waarbij de factoren een handvat kunnen bieden voor begeleiding op maat.
-
Methode: De onderzoekspopulatie betrof 9720 cliënten die zich hebben ziekgemeld bij het UWV vanuit de WW (Werkloosheidswet) in het vierde kwartaal van 2019 en eerste kwartaal van 2020. Uit digitale databases van het CEC (Centraal Expertise Centrum) werden geanonimiseerde data verstrekt betreffende gegevens over persoonlijke en sociale factoren uit de zelfgerapporteerde medische vragenlijsten gekoppeld aan de ziekmeldingen vanuit de WW en gegevens over de duur van de ziekmelding. Middels logistische regressieanalyse werd bepaald welke variabele(n) de sterkste determinant(en) is/zijn van het herstel binnen 13 weken.
-
Resultaten: 29 procent van de totale populatie herstelde binnen 13 weken. Een korte zelfverwachte verzuimduur en een positieve mate van ervaren gezondheidstoestand geven een hogere kans op herstel. Aanwezigheid van psychische klachten kende een lagere kans op herstel, evenals het eerder hebben doorgemaakt van een ZW- (ziektewet) of WIA-beoordeling (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen). Verwachte verzuimduur en ervaren gezondheidstoestand kenden de sterkste samenhang met herstel binnen 13 weken.
-
Conclusie: Indien de verzekeringsarts werkzaam binnen de Ziektewet van het UWV bij binnenkomst van de ziekmelding van een werkloze cliënt oog heeft voor de zelfverwachte verzuimduur en ervaren gezondheidstoestand, aanwezigheid van psychische klachten en het eerder hebben doorgemaakt van een ZW- of WIA-beoordeling kan er een betere inschatting worden gemaakt over het te verwachte verloop van het verzuim en begeleiding op maat worden ingezet.
Aandachtspunten
-
Kennis over persoonlijke en sociale factoren gerelateerd aan herstel binnen 13 weken onder zieke werklozen kan een handvat bieden voor verzuimbegeleiding op maat.
-
De door werkloze cliënten zelfverwachte verzuimduur en gerapporteerde gezondheidstoestand kennen een sterke samenhang met herstel binnen 13 weken na ziekmelding, evenals het bestaan van psychische klachten en het eerder hebben doorgemaakt van een Ziektewet- of WIA-beoordeling.
-
De verzekeringsarts werkzaam binnen de Ziektewet van het UWV dient bij binnenkomst van ziekmelding van een werkloze cliënt oog te hebben voor deze gegevens, waardoor er een betere inschatting gemaakt kan worden over het te verwachte verloop van het verzuim en verzuimbegeleiding op maat kan worden ingezet.
