Mam, heb je weer zo'n rare man op je spreekuur gehad? Deze vraagt wordt me de afgelopen vijf jaar regelmatig gesteld door mijn nu 11-jarige zoon Floris. De impact die de doorgemaakte agressie in de spreekkamer op hem heeft, doet me het meeste.
Het echtpaar dat die bewuste herfstdag in 2018 op mijn spreekuur verschijnt, kwam niet zonder reden. Het vermoeden was dat er meer speelde dan alleen de ziekmelding en ik wilde werkneemster graag zien en het liefst alleen. Echtgenoot kwam helaas mee en was bekend bij werkgever van werkneemster met verbaal agressief gedrag.
Ik probeerde het gesprek met de werkneemster te voeren, maar lang verhaal kort: mijnheer vond dat hij het recht had om over zijn vrouw het woord te voeren.
Meerdere keren van mijn kant aangeven dat ik het graag van mevrouw wilde horen en dat ze de Nederlandse Taal uitstekend machtig was, bleef zonder resultaat.
Van alles geprobeerd, maar niets hielp. Toen heb ik besloten om het spreekuur te beëindigen, de consequenties hiervan heb ik ook uitgelegd.
‘Verhoord worden, alsof je zelf een halve crimineel bent, kost bakken energie’
Bij het verlaten van de spreekkamer, waarbij ik de deur open had gedaan, gaf mijnheer mij drie kaakstoten en noemde hij me meerdere keren vuile trut. Ik was alleen in het mediagebouw op die gang en ging heel hard gillen. Gelukkig kwamen daar mensen op af die 112 belden en zorgden dat mijnheer niet wegliep.
Binnen vijf minuten stonden er zes politieagenten, dat vond ik best heftig, maar het mediapark in Hilversum is risicogebied.
Na vier uur op het politiebureau en daarna nog een bezoek aan de GGD-dokter, kon ik eindelijk naar huis. Mijn kleine man was heel blij om me te zien, maar vooral omdat hij aan het wachten was op het moment dat we op vakantie gingen. Uren later dan gepland. En dat krijg ik ook nog regelmatig te horen… Dat dat door die rare man kwam. Pas later keek hij eens goed naar mijn gezwollen gezicht.
Het gedoe – ook juridisch, zelf verhoord worden, toelating krijgen tot de rechtbank (ik mocht voor het verhoor met videoverbinding met de rechtbank naar het politiebureau) alsof jezelf een halve crimineel bent – kost bakken energie.
Uiteindelijk heeft de echtgenoot van werkneemster 40 uur taakstraf of twee weken hechtenis gekregen. Ook was hij zijn baan kwijt omdat hij beveiliger in een gevangenis was.
Eerlijk gezegd boeit het me niet wat hij gekregen heeft. Wat hij heeft aangericht in het denken van Floris over mensen, vind ik veel erger en doet me ontzettend veel.
