MI-trainingen bestaande uit verschillende sessies, gevolgd door follow-up-feedback, zijn het meest effectief.⁷ Onze training bestond dus uit vier trainingssessies en één follow-up.⁸ We kozen voor een online en interactief format om deelname zowel laagdrempelig te houden alsook voldoende leerkansen te bieden. De gesprekshandvaten werden behandeld via relevante casussen gelinkt aan het type hulpvraag (zie tabel 1).

Echter, soms wordt de keuzevrijheid van arbeidsongeschikte patiënten ingeperkt, als de adviserend arts beslist tot opgelegde werkhervatting en stopzetting van de uitkering. In dat geval kan de arts hun autonomie toch nog proberen te ondersteunen door een goede verklaring of verantwoording te geven, bijvoorbeeld op basis van het wettelijk kader.

Dan kan het helpen om expliciet te benoemen wat men aanvoelt dat er speelt. Bijvoorbeeld: ‘Ik ben misschien wat snel aan het gaan’ of ‘Je hebt het gevoel dat ik niet geloof dat jouw klachten echt zijn’. Dit kan het gesprek opnieuw opentrekken.

^a Artikel 100 – 14.07.1994 (wet GVU): ‘wordt als arbeidsongeschikt erkend als bedoeld in deze gecoördineerde wet, de werknemer die alle werkzaamheid heeft onderbroken als rechtstreeks gevolg van het intreden of het verergeren van letsels of functionele stoornissen waarvan erkend wordt dat ze zijn vermogen tot verdienen verminderen tot een derde of minder dan een derde van wat een persoon, van dezelfde stand en met dezelfde opleiding, kan verdienen door zijn werkzaamheid in de beroepscategorie waartoe de beroepsarbeid behoort, door betrokkene verricht toen hij arbeidsongeschikt is geworden, of in de verschillende beroepen die hij heeft of zou kunnen uitoefenen hebben uit hoofde van zijn beroepsopleiding’. Informatieblad 2020/3 (RIZIV, 2021)