In onze praktijk wegen we als bedrijfs- en verzekeringsarts voortdurend de ‘plussen en minnen' van onze adviezen en beslissingen. Een van de gebieden waar dit evenwicht cruciaal is, is bij het gebruik van medische expertiseonderzoeken. Hoewel de inzet van een dergelijk onderzoek waardevolle inzichten kan bieden, brengt het ook mogelijke nadelen met zich mee.
Als bedrijfs- of verzekeringsarts kun je profiteren van een breder scala aan kennis en ervaring voor gedetailleerde beoordeling van specifieke gezondheidsproblemen die buiten je specialisatie vallen. Het inschakelen van medische expertise kan helpen bij het verkrijgen van een nauwkeurigere diagnose van complexe medische aandoeningen. Bijvoorbeeld door toegang tot geavanceerde diagnostische tests om zo meer inzicht te bieden in de oorzaken en symptomen van de aandoening. Denk aan de inzet van neuropsychologisch onderzoek (NPO). De toegevoegde waarde van NPO voor onze praktijk wordt mooi belicht in de bijdragen van Van Vliet & Piebenga en van De Groot en collega’s. Naast diagnosestelling kan expertise-onderzoek ook waardevol advies bieden over behandelingsopties en begeleidingsstrategieën voor specifieke medische aandoeningen. Dit kan ons helpen bij het opstellen van passende behandeladviezen en re-integratieprogramma’s. Sorgdrager en Wijntjes concluderen in hun Zeepkist-artikel dan ook, dat de inzet van medische expertise uit andere disciplines kan bijdragen aan passende zorg voor werkenden in complexe situaties. Dat is een duidelijke plus.
‘Ik zie de ontwikkeling van ankercasuïstiek als waardevol instrument’
Echter, er is ook een duidelijke min aan de inzet van medische expertises. Sorgdrager en Wijntjes signaleren namelijk ook, dat in onze praktijk expertise-onderzoek wordt gebruikt als een soort ‘checklist’, bijvoorbeeld bij een tegenvallend re-integratieresultaat. Het voegt dan weinig toe aan de uiteindelijke uitkomst voor de werkende. Bovendien kan het leiden tot verdere vertraging in het re-integratieproces en tot frustratie bij de werkende, die al te maken heeft met gezondheidsproblemen en (dreigende) financiële onzekerheid. Het is daarom belangrijk om een gebalanceerde benadering te hanteren, waarbij medische expertises worden ingezet wanneer ze een waardevolle aanvulling vormen op de expertise van de bedrijfs- en verzekeringsarts, met name voor het beantwoorden van een complexe zorg- of hulpvraag.
Plussen en minnen dus. Om te eindigen met een hoopvol plusje, zie ik de ontwikkeling van ankercasuïstiek als waardevol instrument voor meer en betere consensusvorming in onze beroepspraktijk.
Ankercasuïstiek kan helpen bij het identificeren van complexe gevallen waarbij externe medische expertise noodzakelijk is. Het pleidooi van Spanjer ondersteun ik daarom van harte. Wij kunnen met een ankercasus tevens onze medische expertise als bedrijfs- en verzekeringsarts zichtbaar(der) maken voor andere zorgverleners. Wij zijn hiervoor zelf aan zet!
