Dr. Joris Teunissen verdedigde half april aan de Radboud Universiteit zijn proefschrift A long story short - Outcomes of ulna shortening osteotomy. Zijn (co-)promotoren waren prof. dr. Dietmar Ulrich, prof. dr. Steven Hovius, prof. dr. Ruud Selles en dr. Brigitte van der Heijden.
Rode draad doorheen het onderzoek zijn de uitkomsten na operaties aan de ulnaire polszijde: ulna-verkortings-osteotomie, re-insertie van het triangulair fibrocartilagineus complex (TFCC) of combinatie-ingreep (Figuur 1).
Figuur 1: Schematische weergave van de status na een ulna-verkortings-osteotomie met plaatfixatie (links) en het TFCC-complex (rechts).
Gegevens werden van 2011 tot 2020 routinematig verzameld bij Xpert Clinics, een multicenterinstelling voor hand- en polschirurgie in Nederland.
Ulna-verkorting voor ulna-impactie-syndroom
Het ulna-impactie-syndroom is een range van degeneratieve veranderingen aan de ulnaire carpus en het TFCC. Ulna-verkorting is de meest frequente ingreep. Uit langdurige followup, van 1 tot 6 jaar na een ulna-verkorting, blijkt dat de door patiënten gerapporteerde pijnvermindering en verbeterde handfunctie duurzaam is. Hoewel de tevredenheid met de ingreep over het algemeen hoog is (88% zou de behandeling opnieuw laten uitvoeren), ondergaat 78 procent van de onderzoekspopulatie vervolgoperaties zoals het verwijderen van het osteosynthesemateriaal.
Werkhervatting na ulnaire polsingrepen
Voor de bedrijfsarts en verzekeringsarts zijn hoofdstuk 5 en 6 over werkhervatting het meest relevant.
Hoe werd werkhervatting gemeten?
Werkhervatting werd gedefinieerd als: minstens 50 procent van de arbeidstijd – vastgelegd in de arbeidsovereenkomst – opnieuw vervullen. Aangepast werk werd niet gezien als werkhervatting.
De webbased questionnaire (Table 1) op 6 weken, 3 maanden, 6 maanden en 12 maanden na de ingreep bevroeg ook of het aanhouden van verzuim veroorzaakt werd door het polsletsel of door andere redenen.
Table 1: Return-to-work questionnaire.
Patients were asked if they returned to work and were given the following answer options:
1. Yes.
2. No, because of the hand/wrist problem I am currently being treated for.
3. No, because of something else.
If ‘Yes’, patients were asked the following five questions (translated from Dutch):
How many hours per week do you usually work (according to your work contract)?
How many hours per week are you currently working?
How many weeks after starting your treatment did you return to your work?
Are you currently doing your usual work or are (temporary) adjustments made to your work?
How many weeks after starting your treatment did you return to your usual work?
If patients answered the initial question with ‘No, …’ (options 2 and 3), no further questions were asked.
Werkhervatting na ulna-verkortings-osteotomie werd in een retrospectieve studie gemeten bij 111 geopereerde patiënten. Twaalf maanden postoperatief was 92 procent van de patiënten teruggekeerd naar hun oorspronkelijke werkzaamheden na een gemiddeld ziekteverlof van twaalf weken. Het soort werk was onafhankelijk geassocieerd met de duur tot aan de werkhervatting, waarbij patiënten met fysiek zwaarder werk later terugkeerden naar hun oorspronkelijke werkzaamheden (Figuur 2).
Figuur 2.
Werkhervatting na open herstel van het TFCC in een groep van 310 patiënten gebruikmakend van dezelfde methodiek, toont vergelijkbare resultaten: 91 procent hervat binnen twaalf maanden na een gemiddeld ziekteverlof van twaalf weken. Onder meer de zwaarte van het werk beïnvloedt de arbeidsongeschiktheidsduur.
92 procent keerde terug naar het oorspronkelijke werk
Globaal kan men stellen dat 50 procent van de patiënten na een grote ulna-operatie het oorspronkelijke werk kan opnemen na 8-16 weken ziekteverlof, in functie van de aard van het werk. Ruim 90 procent hervat binnen twaalf maanden.
En voor meer complexe operaties?
Sommige patiënten vertoonden gecombineerde ulna-impactie en scafolunaire dissociatie en kregen een gecombineerde ulna-verkorting en 3-ligament-tenodese (Hoofdstuk 7). Werkhervatting in een groep van 31 patiënten was daar 65 procent na twaalf maanden na een gemiddeld ziekteverlof van vijftien weken.
Referenties
1. Nuffield Department of Orthopaedics, Rheumatology and Musculoskeletal Sciences.
▶ Joris Teunissen zal pas begin 2025 het artsendiploma behalen en daarna in opleiding gaan tot plastisch chirurg. Maar deze beloftevolle arts in spe leverde al bijzonder verdienstelijk werk. Zo ging Teunissen een aantal maanden naar Oxford om onderzoek te doen met de groep plastisch/hand-chirurgen aldaar, resulterend in de ‘honorary research fellow’ verbintenis aan NDORMS.1 En bovenal deed Teunissen promotieonderzoek – tussen de bachelor en master geneeskunde in – mét belangrijke resultaten voor de bedrijfs- en verzekeringsarts.
