Daniëlle Sluijsmans is lang specialist oudergeneeskunde geweest en specialiseerde zich in 2007 in palliatieve zorg. ‘Daarna ben ik in 2020 zelf uitgevallen met ziekteklachten en toen ik weer aan het werk kon, waren onregelmatig werk en diensten niet meer haalbaar,’ vertelt ze. Daarbij was ze niet tevreden met de begeleiding door de bedrijfsarts en verzuimcoach. ‘Ik heb echt moeten hameren dat ik arts was, arts wilde blijven en mijn BIG-registratie wilde behouden.’

In 2020 maakte ze, mede vanwege haar eigen ervaringen, de overstap naar het vak van bedrijfsarts en begon de opleiding bij de SGBO. Ze nam haar praktijkervaring daarin mee. ‘In mijn eigen herstel heb ik heel veel zelf gedaan. Dat kan ik gebruiken in de spreekkamer,’ zegt ze. ‘Als het mij lukt om weer te herstellen, dan kan iedereen het.’ Ze vindt het belangrijk om mee te denken en mensen positief te benaderen. ‘Ik spreek vertrouwen uit en zoek samen met de werknemer uit wat de juiste behandeling is. Mensen zijn de sleutel tot hun eigen succes.’

Nieuwe bedrijfsartsen

Per 1 januari van dit jaar is ze begonnen als ZZP’er. ‘Ik wil het vak graag doen zoals ik het in gedachten heb en wil graag vooruit, het verschil maken. Dat kan ik beter doen als zelfstandige dan in loondienst.’ Ze miste het directe contact met de werkgever en zat te veel op haar kantoortje, vertelt ze. ‘Natuurlijk moet dat soms, maar ik wil de werkvloer op kunnen gaan en dat mensen mij leren kennen. Je leert en ziet heel veel als je je actief opstelt. Dat vind ik leuk.’

Op LinkedIn post ze veel over het vak. ‘Ik vind het belangrijk dat nieuwe bedrijfsartsen zich inzetten en in gesprek gaan over ons werk.’ Op haar profiel noemt ze zichzelf ‘een dynamisch en gedreven bedrijfsarts’. Wat ze daarmee bedoelt? ‘Ik kijk over de hele breedte. Wat kan er wel, wat zijn de mogelijkheden? Het is gek als mensen thuis zitten terwijl er wel mogelijkheden zijn,’ zegt ze. ‘Alle onderdelen interesseren me; meedenken, adviseren, gevaarlijke stoffen, leefstijl… niet alleen verzuim.’

Uit staan

Sluijsmans vindt het ‘ongelooflijk’ dat er in Nederland zoveel mensen ziek worden door werk. ‘Daar wil ik een lans voor breken, dat kan gewoon niet,’ zegt ze. ‘Je hebt natuurlijk bedrijfsongevallen en gevaarlijke stoffen, maar ook psychosociale arbeidsbelasting, uitsluiten en cancellen interesseren me.’ Ook preventie heeft haar aandacht. ‘Hoe zorg je dat je herstelt, leef je gezond, beweeg je, kun je ook eens “uit staan”? Hoeveel mensen ik wel niet aan een hobby krijg…’

Zo had ze een jongen op haar spreekuur die een bedrijfsongeval had gehad en last had van brandwonden en PTSS. ‘Die kon niet meer ontspannen. Ik vroeg hem welke hobby hij zou kunnen oppakken om daar iets aan te doen en hij kwam met LEGO, hij had nog een zolder vol,’ vertelt ze. ‘Naast zijn traumabehandeling is hij nu elke dag dingen aan het bouwen met technisch LEGO, het helpt hem om uit zijn hoofd te komen.’

Een andere man op haar spreekuur had last van prikkels en drukte. Hij maakte zich veel zorgen over zijn zoontje van 1.5. ‘Ook hij zat ontzettend in z’n hoofd, over dat hij niet naar een pretpark kon bijvoorbeeld, dat was te veel.’ Sluijsmans raadde hem aan om kleiner te denken. ‘Heb je een pleintje in de buurt? Ga gewoon een uurtje spelen met je kind, in plaats van alleen maar te kijken naar wat niet kan.’ Volgens haar zijn oplossingen vaak heel simpel, maar moeten bedrijfsartsen meedenken. ‘Er is heel veel winst te behalen door na te denken over wat iemand op de been kan houden. Ik ben veel bezig met motivational interviewing.’

Motivational interviewing stelt de cliënt centraal. Op de site van de Academie voor Motivatie & Gedragsverandering staat ‘Motivational Interviewing (of te wel: Motiverende gespreksvoering) is een evidenced-based methodiek die u inzicht en handvatten geeft om de motivatie van mensen te vergroten en meer resultaten te boeken bij gedragsverandering.’ Door het stellen van de juiste vragen leren mensen zelf verantwoordelijkheid te nemen en mee te werken aan hun terugkeer naar werk.’

Investeren

Haar activiteiten op LinkedIn komen voort uit haar liefde voor het vak. ‘Ik ben altijd het soort dokter geweest dat 24/7 met het werk bezig is,’ vertelt ze. ‘Als ik op straat loop en ik zie stratenmakers op hun knieën zitten, kijk ik toch even hoe ze erbij zitten en moet ik me echt inhouden. Soms lukt dat niet.’ Met haar werk online wil ze het vak promoten. ‘Ik vind dat het vaak veel te stoffig wordt neergezet. Arbeid en gezondheid is booming. Er zijn minder werkenden, we worden ouder en mensen die lang hebben gewerkt zijn ziek. We moeten nu investeren zodat de jeugd niet meer ziek wordt van werk.’

Sluijsmans denkt dat bedrijfsartsen soms zelf ook te terughoudend zijn. Het nieuwe type bedrijfsarts mag pro-actiever zijn. ‘Wij zijn per definitie de specialisten op arbeid en gezondheid, maar worden lang nog niet altijd meegenomen in de gesprekken daarover,’ zegt ze. ‘Ikzelf zat in een groep zij-instromers, daarvan komen er ook steeds meer. Dat lijkt me alleen maar een verrijking.’ Zo heeft ze zelf in de palliatieve zorg veel geleerd dat ze meeneemt naar haar huidige vak. ‘Het is niet altijd genezen. Het is soms genezen, meestal verzachten, altijd troosten, ook als het om verlies van werk gaat.’

Met haar activiteiten online hoopt ze mensen te motiveren om te kijken bij te opleiding tot bedrijfsarts. ‘Het is een hartstikke mooi vak, ik hoop mensen te verleiden om met ons mee te doen.’ Ook wil ze bedrijfsartsen aansporen mee te doen op de barricade. ‘We zijn geen suffe, stoffige groep, maar we hebben de toekomst. We moeten meer van ons laten horen.’