opinie
De slaper
“We gunnen het jou wel hoor. Maar dan moeten we anderen, die niet zo zijn, ook betalen. Begrijp je?” Mijn liefste beweegt onrustig op haar stoel. De hogere leidinggevende schraapt ongemakkelijk zijn keel. Haperend en emotioneel probeer ik tegen te spreken.
Diepgaand onderzoek en de noodzaak tot specialisatie
Voor u ligt alweer TBV nummer 3 van 2020. Na het overgangsjaar 2019 met negen edities ontvangt u vanaf dit jaar acht edities. We blijven wel gewoon van 1 tot 10 nummeren. Twee extra dikke edities krijgen een dubbelnummer. Een winterspecial in januari, zoals u vorige maand met het verschijnen van TBV 1/2 hebt kunnen zien, en een zomerspecial in juni: TBV 6/7. De bedoeling is dat we die specials ook daadwerkelijk voor een deel vullen met artikelen rond één thema, zoals we dat de afgelopen jaren al met regelmaat hebben gedaan.
Een mooie toekomst
Het begint de laatste tijd echt op te vallen. Als ik een congres bezoek is het grijsgehalte een stuk minder dan we jaren gewend zijn geweest. De leegloop door pensionering van bedrijfs- en verzekeringsartsen is volop in gang en het gat wordt steeds zichtbaarder opgevuld met collega’s die nog aan het begin van hun carrière staan. Dat helpt niet alleen om de grote hoeveelheid werk te kunnen blijven uitvoeren, maar zorgt ook voor nieuw elan. Het enthousiasme voor ons vak dat ik bij de nieuwe generatie ontwaar maakte het dan ook extra aantrekkelijk om een special te wijden aan de artsen in opleiding tot bedrijfs- of verzekeringsarts. En zoals u kunt zien: het resultaat mag er zijn.
Lastige cliëntcontacten
Zowel de redactie als de commissie die het TBV-congres voorbereidt, hebben geworsteld met de titel van themanummer en congres. Net als voorgaande jaren liggen congres en themanummer in elkaars verlengde. Als cliënten klagen is wat het uiteindelijk is geworden.
Lastige dokters
Dokters kunnen lastig zijn! Dingen zeggen waardoor mensen boos worden, zich gekwetst voelen. Wie kunnen ons dat beter vertellen dan onze patiënten. Want die zitten met ons opgescheept. Gaat het om bedrijfs- en verzekeringsartsen dan valt er voor patiënten ook nog eens niks te kiezen. Zij zijn tot ons veroordeeld.
Uitdagingen
In het voorjaar kwam er een rapport uit van de NFK (Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties) waarin nogal wat kritiek werd geuit op de begeleiding van kankerpatiënten door bedrijfsartsen.
Kopsnorren
“Heb je zin om morgen naar mijn nieuwe stek te komen?”, vraagt een kennis via WhatsApp. Ik schrik. Hoezo nieuwe stek? Is ze verhuisd dan? Onmiddellijk speur ik mijn hoofd af: waar is dat ene snippertje geheugenspoor dat me kan leiden naar deze toch niet onbelangrijke informatie? Helaas, geen enkele hint te vinden
Ondraaglijk lichaam
Vrijdagmiddag langs het kanaal. Ik kom terug van het hardlopen en zie haar staan op de brug. Zij zal zo’n zestig zijn. Zwarte lange haren, een zwarte joggingbroek en een zwarte jas. Zij staat naar het water te kijken. Beter een keer teveel dan te weinig, spreek ik mezelf toe.
Wisseling van de wacht?
Dit keer valt er weer eens een gewoon TBV bij u op de mat, geen themanummer of special. Die thematische aanpak wordt goed door u als lezer ontvangen en we gaan er dan ook graag mee door. Als het even kan twee keer per jaar een special naast ons jaarlijkse themanummer in november.
Verzekeringsarts moet poortwachter van sociale zekerheid blijven
Als verzekeringsarts bij UWV met jarenlange ervaring op het gebied van WIA-beoordelingen en het beoordelen van re-integratie-inspanningen heb ik grote bezwaren tegen het plan van minister Koolmees om het advies van de bedrijfsarts leidend te maken bij het beoordelen van de re-integratie-inspanningen van de werkgever door de arbeidsdeskundigen van UWV.